"Because I love you...." [one-shot]

 ! Piosenka na playliście numer 16 !

Bohaterowie:

Kim Hana

  lat: 19

urodziny: 20 maja

pochodzenie: Korea Południowa/ Seul

                     

Lee Taemin

lat: 19

urodziny: 18 lipca

pochodzenie: Korea Południowa

~

"Because I love you...."

Dlaczego to zrobiłeś, łamiąc na drobne kawałeczki me serce ? Drobne łzy spływały po bladych jak ściana policzkach. Zwichrzone od wiatru włosy, przykrywały mą zapłakaną twarz. Tylko ty uważałeś, że jestem wyjątkowa, tylko ty obiecywałeś mi, że nigdy nie będę przez ciebie płakać. Teraz zrozumiałam, że już nigdy się nie podniosę. Nie będę potrafiła żyć bez twojej miłości....

Chłopak w długiej, czarnej bluzie stał przed skuloną już z zimna i płaczu dziewczyną.

- Dlaczego? - wyszeptała.

Owa postać nie odpowiedziała. 

- Odpowiedz mi, do cholery! - krzyknęła, dławiąc się własnymi łzami.

- Nie potrafię... - wyszeptał, przerywając na chwilę. Przełknął głośno ślinę. - Nie potrafię już bez ciebie żyć. Uzależniłem się od twojego uśmiechu i miłości - wydusił siebie jeszcze bardziej raniące słowa.

- Kłamiesz - odparła ledwo dosłyszalnym głosem.

Zaczęła biec przed siebie. Oczy przepełnione łzami coraz bardziej zasłaniały jej widok. Stanęła na przejściu i nie patrząc na nic zaczęła przechodzić po pasach.

Czarne tło przed oczami, w klatce piersiowej czuła potworny ból, nie tylko przez rozstanie z ukochaną osobą, dokładnie wiedziała co się stało..

Powoli otworzyła oczy i wtedy zobaczyła postać w białym fartuchu oraz.... Taemina?! Gwałtownie podniosła się i, nim zdążyła cokolwiek zrobić, ponownie poczuła ból w żebrach.

- Musi pani odpoczywać i nie wolno się przemęczać- oznajmił lekarz, poprawiając jej poduszkę i wyszedł z pokoiku.

Panowała głucha cisza...

- Co tu robisz? -zapytała, nawet na niego nie spoglądając.

Znów cisza. Słychać było tylko rytmiczne odbicia serc kochanków.

- Okropnie się o ciebie martwiłem. Przez pół roku byłaś w śpiączce i to wszystko przeze mnie... - Spuścił głowę nic więcej nie mówiąc. Przed oczyma dziewczyny stanął dzień, w którym się rozstali. Pojedyncza łza spłynęła po drobnym, bladym policzku Hany.....
- Przepraszam - wyszeptał chłopak po czym wybiegł z pomieszczenia, potrącając przy tym pielęgniarkę.

***

Zapadła mroczna noc. Dziewczyna powoli podniosła się z posłania. Nie zważając na towarzyszące jej bóle, odpięła kroplówkę, po czym przebrała się w wiszące na drewnianym krzesełku ubranie. Przeczesała włosy i po cichu opuściła pokój.

Szła przez opustoszałe miasto. Nie było widać ani jednej osoby. Teraz była pewna, że chce to zrobić.

Szybkim krokiem przemierzała ulice, aż dotarła nad rzekę Han. Nad nią rozciągał się wielgachny most, który właśnie był celem Hany. Ostrożnie usiadła na murku i położyła obok siebie torebkę. Wzięła głęboki oddech i spojrzała w prawo. Zauważyła ciemną postać, która zaczęła się do niej zbliżać. Dziewczyna powróciła na chodnik. Wtedy owa osoba, była tak blisko, że Hana dokładnie wiedziała kto to jest...
Ze strachu i smutku zrobiła krok w tył.
- Hana? - wyszeptał.
Dziewczyna nie odpowiedziała. Nie chciała w swych ostatnich chwilach życia widzieć Taemina.
- Co ty tu robisz? - zapytał.
Hana znów milczała. Przez chwilę panowała głucha cisza.
-Możemy się gdzieś przejść ?- przerwał maknae
-Ehh... Dobrze - odpowiedziała.
Szli powoli przez puste ulice. Tylko śnieg skrzypiał pod ich nogami. Był silny mróz, ale oni tego nie zauważali....
Dotarli na drugi most, przez który przebiegały tory.
- Muszę ci to powiedzieć - zaczął Taemin. - Nie powinienem cię tak krzywdzić. To wszystko przez moją głupotę. Wcześniej, gdy się poznaliśmy, najważniejsza była dla mnie praca. Chciałem być najlepszy w tym, co robię. Ale teraz zrozumiałem, czym jest miłość. Jesteś nią ty. To ty zapełniłaś moje serce miłością. To ty sprawiłaś, że zacząłem się częściej uśmiechać i pokochałem właśnie ciebie. Nie potrafię spojrzeć ci w oczy... Ale wybacz mi.
Teraz, w blasku księżyca, dokładnie można było zauważyć, że łzy zalewają policzki chłopaka. Hana odwróciła głowę. Nadal nie miała zamiaru na niego patrzeć.
- Wiem, co chcesz zrobić. Proszę cię, nie odchodź - wyszeptał ze łzami w oczach.
- Szanuję twoje słowa, ale przez nie jeszcze bardziej cierpię. Niestety, nie wybaczę ci tego, co mi zrobiłeś.
- Proszę, nie... !
Nim dziewczyna zdążyła cokolwiek zrobić, chłopak wpił się w jej delikatne usta. Pełne namiętności pocałunki, sprawiły, że Hana, na chwilę odpłynęła. Lecz ,w końcu, uwolniła się z uścisku.
Weszła na murek i złapała się słupa.
- Przepraszam. - Tylko to zdążyła powiedzieć, po czym skoczyła, ale Maknae w ostatniej chwili złapał ją za rękę.
-Nie zostawiaj mnie ! Kocham cię !
Ale wtedy Hana uwolniła się z jego rąk, opuszczając wszystkich na zawsze..

 Keke, oto mój drugi one-shot, o troszkę innej tematyce niż yaoi xd
Jak wam się podoba ? :)
Końcówkę oraz błędy -poprawiła Kamyeol. :) 
Ponieważ w tamtym poście zapomniałam pisze w tym- otóż ChisanaSekai pomogła mi stworzyć nową playlistę na bloga-dziękuję ! ;*